اختلافات زناشویی ، ۱۶ راهکار طلایی برای تبدیل تنشها به صمیمیت عاطفی
زندگی زناشویی برخلاف تصور رایج، فقط صحنهای از عشق، آرامش و همدلی نیست؛ بلکه در دل خود، لحظاتی از تنش، اختلاف نظر و حتی مشاجره را هم دارد. بسیاری از زوجها با نخستین نشانههای اختلاف احساس شکست میکنند، در حالیکه روانشناسان معتقدند وجود تعارض در رابطه نه تنها طبیعی است، بلکه میتواند فرصتی ارزشمند برای رشد و صمیمیت باشد، اگر بهدرستی مدیریت شود.
اختلافات زناشویی زمانی خطرناک میشوند که به جای گفتوگوی سازنده، به سکوت، قهر یا تحقیر ختم شوند. اما اگر زوجین مهارتهای ارتباطی، همدلی، شنیدن فعال و مهارت حل اختلافات زناشویی را بیاموزند، همین تفاوتها میتوانند راهی برای شناخت عمیقتر یکدیگر و ایجاد پیوندی احساسیتر باشند.

بیشتر بخوانید: کینه و نفرت؛ تأثیرات منفی بر سلامت جسم و روان
اهمیت حل اختلافات زناشویی
یکی از سئوالات مهم این است چرا صمیمیت بین زوجین کم می شود؟ رابطه زناشویی یکی از عمیقترین و تأثیرگذارترین روابط انسانی است که کیفیت آن میتواند به شکل مستقیم بر سلامت روان، احساس خوشبختی، و حتی عملکرد اجتماعی و شغلی فرد اثر بگذارد. تحقیقات گسترده در حوزه روانشناسی خانواده نشان دادهاند که افرادی که از رابطه زناشویی خود رضایت دارند، سطح بالاتری از شادی، آرامش ذهنی و سلامت روانی را تجربه میکنند.
اما رابطهای پر از تنش، بیتوجهی، یا اختلافات زناشویی حلنشده میتواند زمینهساز بروز اضطراب، افسردگی، کاهش اعتماد بهنفس و احساس ناامنی در افراد می شود. کودکان در خانوادههایی با روابط زناشویی سالم، احساس امنیت عاطفی بیشتری دارند و احتمال کمتری دارد که دچار اختلالات رفتاری یا هیجانی شوند.
اهمیت تبدیل اختلافات زناشویی به صمیمیت
صمیمیت در زندگی زناشویی، شبیه به چسبی است که اجزای رابطه را کنار هم نگه میدارد؛ حتی در زمانهایی که طوفان تعارض، رابطه را تهدید میکند. منظور از صمیمیت تنها نزدیکی فیزیکی نیست، بلکه تجربهای عمیق از باهمبودن، درک متقابل، امنیت عاطفی و حمایت روانی میان دو نفر است. تحقیقات روانشناسی خانواده نشان میدهد زوجهایی که سطح بالاتری از صمیمیت را تجربه میکنند، در مواجهه با اختلافات، کمتر دچار واکنشهای تدافعی و پرخاشگرانه میشوند و راحتتر به گفتوگوی سازنده و حل مسئله مشترک میرسند.
بر اساس دیدگاه «جان گاتمن»، روانشناس برجسته روابط زناشویی، یکی از مهمترین پیشبینیکنندههای تداوم یک رابطه سالم، حضور مستمر صمیمیت عاطفی حتی در زمان اختلاف است. او معتقد است زوجهایی که «نقشه عاطفی یکدیگر» را میشناسند، حتی در زمان بحث و درگیری، تلاش میکنند پیوند احساسی خود را حفظ کنند.
صمیمیت باعث میشود زوجها:
- اختلافات زناشویی را به عنوان فرصتی برای شناخت بهتر ببینند، نه تهدید.
- راحتتر احساسات خود را بیان کنند و طرف مقابل را درک کنند.
- از حالتهای مقابلهای مخرب (مثل سکوت، توهین، یا قهر) فاصله بگیرند.
- تمایل بیشتری برای گفتوگوی حلمسئلهمحور داشته باشند.
تعریف اختلاف در روابط زناشویی
در روانشناسی، اختلاف یا تعارض (Conflict) زمانی رخ میدهد که دو یا چند نفر نیازها، خواستهها، باورها یا اهدافی ناسازگار دارند. در روابط زناشویی، اختلاف زمانی شکل میگیرد که یکی از زوجین احساس میکند همسرش خواستهها یا انتظارات او را نادیده میگیرد یا آنها را در تضاد با خود قرار میدهد.
بر اساس نظریههای ارتباطی و سیستمهای خانواده، اختلاف نهتنها اجتنابناپذیر است بلکه نشانه زنده بودن رابطه است؛ یعنی دو فرد با پیشینه، شخصیت، و نیازهای متفاوت در تلاشاند تا زندگی مشترک معناداری بسازند. بنابراین، اختلاف بهخودیخود پدیدهای منفی نیست؛ بلکه نحوه برخورد با آن است که میتواند پیامد مثبت یا مخرب بهدنبال داشته باشد.
علل اختلافات زناشویی
اختلافات زناشویی اغلب ناشی از مسائل سطحی به نظر میرسند، اما ریشه آنها در نیازهای برآوردهنشده، باورهای متفاوت و نداشتن مهارت در مدیریت تفاوتها نهفته خواهد بود. روانشناسان خانواده پنج محور اساسی که بیشترین سهم را در اختلافات زناشویی در خانواده را دارند بیان می کنند:
۱. تفاوت در شیوه تربیتی
زوجها معمولاً از خانوادههایی با فرهنگها و سبکهای تربیتی متفاوت میآیند. یکی ممکن است معتقد به سختگیری و قانونمندی باشد، در حالیکه دیگری فرزندپروری آزاد و بدون محدودیت را ترجیح دهد. این تفاوتها وقتی فرزند وارد زندگی میشود، خودش را بیشتر نشان میدهد و باعث درگیریهای مکرر درباره تربیت، نظم، تنبیه یا آزادی میشود.
۲. نقشهای جنسیتی
بسیاری از زوجها هنوز درباره تقسیم نقشها به توافق نرسیدهاند. آیا مرد باید نانآور باشد و زن مسئول خانه؟ یا هر دو نقشها را تقسیم کنند؟ اختلاف بر سر مسئولیتها، تصمیمگیری، یا استقلال مالی زن میتواند زمینهساز درگیریهای عمیق و پنهان باشد.
۳. مسائل مالی و مدیریت پول
پول همیشه یکی از منابع اصلی تنش است. تفاوت در سبک خرج کردن، پسانداز، شفاف نبودن درآمدها، یا اولویتهای اقتصادی میتواند اعتماد و صمیمیت را تحتتأثیر قرار دهد. برخی زوجها درباره کمک به خانوادههای خود یا خرید دارایی اختلاف دارند که اگر حل نشود، به بیاعتمادی منجر میشود.
۴. رابطه جنسی و صمیمیت جسمی
این یکی از حوزههایی است که اغلب کمتر دربارهاش صحبت میشود، اما درگیریهای جنسی یا نارضایتیهای پنهان میتواند باعث دوری، سردی و در نهایت بحران عاطفی در رابطه شود. تفاوت در نیاز جنسی، کیفیت رابطه، یا نبود گفتوگوی صادقانه درباره آن منجر به تنش پنهان یا آشکار میشود.
۵. دخالت یا تأثیر خانواده همسر
روابط با خانوادههای اصلی میتواند عامل پنهانی در بسیاری از تعارضها باشد. انتقاد خانواده همسر، دخالت در تصمیمگیریها، یا اولویت دادن به خانواده خود، میتواند حس طردشدگی یا بیاهمیتی را در یکی از طرفین ایجاد کند. این موضوع اگر مدیریت نشود، به بحرانهای بلندمدت منجر میشود.

بیشتر بخوانید: بی اشتهایی عصبی چیست؟ علائم، دلایل و روشهای درمان قطعی بی اشتهایی عصبی
علت اصلی اختلافات زناشویی
۱. شیوههای متفاوت در بروز احساسات
۲. تعریفهای متفاوت از مفاهیم مشترک
۳. بهداشت روانی و جسمی
۴. عدم اعتماد
۵. مشکلات جنسی
۶. اختلافات فرهنگی یا شخصیتی
وجود اختلاف نشانه ناسالم بودن رابطه نیست
بسیاری از افراد بهویژه در سالهای ابتدایی ازدواج، با مشاهده اولین اختلافها یا مشاجرهها دچار نگرانی میشوند و تصور میکنند که رابطهشان در مسیر اشتباهی قرار گرفته است. اما از نگاه روانشناسی، وجود اختلاف نهتنها نشانهای از ناسالم بودن رابطه نیست، بلکه میتواند نشاندهنده پویایی و زنده بودن آن باشد.
در هر رابطهای، دو انسان با پیشینههای متفاوت، باورهای گوناگون، سبکهای ارتباطی خاص و نیازهای شخصی حضور دارند. طبیعی است که این تفاوتها گاهی به برخورد، سوءتفاهم یا تنش منجر شود. نکته مهم آن است که تفاوت، بهخودیخود تهدید نیست؛ نحوه برخورد با تفاوت است که رابطه را سالم یا ناسالم میکند. اختلاف یعنی «ما هنوز با هم در تعاملایم»
انواع اختلافات زناشویی
از نگاه روانشناسی خانواده به چند دسته کلی تقسیم میشوند که هر کدام ریشهها، نشانهها و پیامدهای متفاوتی دارند. شناخت این دستهها برای زوجین و مشاوران بسیار ضروری است، چون کمک میکند به جای سرزنش، به درک علت و انتخاب راهکار مناسب برسند.
۱. اختلافات ارتباطی
۲. اختلافات مالی
۳. اختلافات نقش و وظایف خانوادگی
۴. اختلافات عاطفی و جنسی
۵. اختلافات تربیتی و فرزندپروری
۶. اختلافات مربوط به خانواده همسر (دخالت اطرافیان)
۷. اختلافات شخصیتی و سبک زندگی
۸. اختلافات بحرانزا
16 تکنیک و راهکار برای تبدیل اختلافات زناشویی به صمیمیت
برای بهتر فهمید مساله به دنبال این هستیم چگونه اختلافات را حل کنیم و همچنین باید بدانیم که اختلافات زناشویی و تعارض در زندگی مشترک اجتنابناپذیر است، اما چگونگی مواجهه با آن تعیین میکند که رابطه به سمت دوری و دلخوری پیش برود یا به نزدیکی و صمیمیت بیشتر است. که در این بخش به برخی از تکنیک ها ، روشها و مهارت ها مقابله با اختلافات زناشویی اشاره می گردد و راه های افزایش صمیمیت بررسی می شود.
۱. استفاده از «من » بهجای «تو »
بهجای سرزنش یا متهم کردن طرف مقابل، احساس و نیاز خود را بیان کنید. مثال: بهجای «تو هیچوقت به حرفهام گوش نمیدی»، بگویید: «وقتی وسط حرفم حرف میزنی، احساس نادیده گرفته شدن میکنم.» این کار فضای گفتوگو را از دفاعی به همدلانه تغییر میدهد.
۲. گوش دادن فعال با همدلی
شنیدن واقعی یعنی نه فقط کلمات طرف مقابل، بلکه احساس پشت آن را هم بشنویم. با تکرار جملاتی مثل «میفهمم که از این موضوع ناراحت شدی» یا «برات سخته و حق داری» به همسرتان نشان دهید که احساسش را درک کردهاید. این نوع گوش دادن باعث کاهش تنش و افزایش احساس امنیت عاطفی میشود.
۳. توقف آگاهانه (تکنیک Time-Out)
اگر مشاجره بالا گرفت و کنترل هیجان سخت شد، یکی از بهترین کارها توقف موقت گفتوگوست. جملهای مثل «الآن خیلی عصبیام، بذار کمی تنها باشم تا آروم شم و بهتر بتونیم حرف بزنیم» از فروپاشی گفتوگو جلوگیری میکند. این مکث، به مغز فرصتی برای تنظیم مجدد میدهد.
۴. جستجوی نیت مثبت پشت رفتار همسر
اکثر رفتارهای آزاردهنده از بیتوجهی یا جهل است، نه سوءنیت. بسیاری از رفتارهای ناراحتکننده همسر، نیت آسیب زدن ندارند، بلکه از نیاز، ترس یا فشار پنهانی سرچشمه میگیرند. تمرین کنید بهجای قضاوت سریع، از خود بپرسید: «او با این رفتارش واقعاً چی میخواست؟»یا«ممکنه پشت این رفتار، نیازی یا ترسی باشد که من نمیفهمم؟» این زاویه دید باعث درک عمیقتر و افزایش همدلی و کاهش سوءتفاهمها میشود.
۵. بازسازی یا ترمیم رابطه عاطفی
بعد از اختلافات زناشویی، اختلاف نباید بیپایان بماند؛ ترمیم رابطه پس از تعارض، پیوند زوج را تقویت میکند. یک تماس بدنی ساده، یک جمله دلگرمکننده و محبت آمیز یا حتی یک لبخند میتواند آغازگر ترمیم رابطه باشد. جملهای مثل «میدونم ناراحتت کردم، ولی واقعاً نمیخوام بینمون فاصله بیفته» یا «با اینکه بحث کردیم، اما هنوزم تو برای من مهمی». این جملات قدرت زیادی دارد. این رفتارهای کوچک، اعتماد و نزدیکی را بازسازی و ترمیم میکنند.
۶. توافق بر سر قوانین گفتوگو
زوجهای موفق در اختلافات زناشویی ، برای بحثهای حساس، قواعد و قوانینی تعیین میکنند (مثل نه به فریاد، نه به قطع حرف هم، زمان مشخص برای گفتوگو) کمتر دچار درگیریهای فرسایشی میشوند. با توافق دوطرفه، فضای گفتوگو امنتر و ثمربخشتر میشود. این کار به شما حس کنترل و احترام متقابل میدهد.
۷. بازتاب احساس بدون سرزنش
بیان احساس، پایهای برای نزدیکی عاطفی است. اما اگر با سرزنش همراه شود، نتیجه معکوس خواهد داشت. در این تکنیک، یکی از زوجین آنچه از احساس همسرش دریافت کرده، به زبان خودش بازتاب میدهد. مثال: «احساس میکنم وقتی اینو گفتی، دلت گرفته بود و میخواستی درک کنم»یا احساسات خود را بیان کند مثلا «من احساس تنهایی میکنم، وقتی ساعتها باهم حرف نمیزنیم.» این کار باعث میشود زوجین حس میکند واقعاً شنیده و درک شده است.
۸. پیش فرض ممنوع ( سوال محور)
بیشتر اختلافات زناشویی با پیشفرضهای ذهنی شکل میگیرند. بهجای قضاوت، سؤالات روشنکننده بپرسید. مثل: «میخوای بهم بگی چی باعث شد ناراحت بشی؟» این کار به جای حمله، فضایی برای همدلی میسازد.
۹. یادآوری رابطههای خوب زندگی
زوجهایی که بتوانند داستان رابطهشون رو در زمان تعارض بازخوانی کنند (مثلاً یادآوری لحظات خوب یا اینکه چطور هم رو پیدا کردند)، راحتتر از دل اختلاف به نزدیکی و صمیمیت برمیگردند. این تکنیک از درمان روایتمحور گرفته شده و حس «ما بودن» رو تقویت میکند.
۱۰. تمرین قدردانی
در حین یا پس از یک تعارض و اختلافات زناشویی ، بهجای تمرکز کامل بر نقطه ضعفها، یکی دو ویژگی مثبت طرف مقابل رو بیان کنید. مثال: «با اینکه الان ناراحتم، اما میدونم همیشه پشت منی و اینکه برام مهمی.» این کار باعث میشه دلخوری از کنترل خارج نشه و رابطه از تعادل خارج نشود.
11. خودتنظیمی هیجانی
پیش از ورود به گفتوگوی حساس، فرد باید از نظر هیجانی خودش رو تنظیم کند (مثلاً با نفس عمیق، نوشتن احساسات، یا ۵ دقیقه خلوت). این تکنیک کمک میکند گفتوگو با عصبانیت یا واکنش دفاعی شروع نشود.
12. توقف گفتگو (گفتوگو در زمان مناسب ، نه اوج هیجان)
اختلافات زناشویی وقتی در لحظههای عصبانیت مطرح میشوند، بیشتر باعث تخریب رابطه میشوند. پس صبر کنید تا هیجان فروکش کند، سپس در زمان و فضایی آرام، موضوع را مطرح کنید. این کار به مغز امکان تصمیمگیری منطقی و گفتوگویی محترمانه میدهد.
13. تخریب شخصیت ممنوع (روی مسئله تمرکز کنید، نه شخصیت همسر)
بسیاری از درگیریها و اختلافات زناشویی بهجای حل مسئله، به تخریب شخصیت منجر میشوند. پس بهجای گفتن «تو بیملاحظهای»، بگویید «وقتی دیر میای خونه و خبر نمیدی، نگران میشم» این روش مانع دفاعی شدن همسر میشود و زمینه صمیمیت را فراهم میکند.
14. تمرین صبوری و بخشش
هیچ رابطهای بدون اشتباه و خطا نیست. یکی از کلیدهای اصلی در موفقیت هر ازدواج، توانایی بخشش است. اگر همسر شما اشتباهی مرتکب شده است و برای جبران آن تلاش میکند، مهم است که با صبوری به او فرصت دهید و تلاشهایش را ببینید. بخشش به معنای فراموش کردن نیست، بلکه به معنای قبول کردن این است که هیچکس کامل نیست و همه ما نیاز به فرصتی برای رشد و بهبود داریم.
15. تمرکز بر راهحل به جای سرزنش
در اختلافات زناشویی، گاهی افراد تمایل دارند به جای تمرکز بر یافتن راهحل، به دنبال مقصر بگردند. این رفتار نه تنها مشکل را حل نمیکند، بلکه باعث ایجاد خصومت و افزایش تنش بین زوجین میشود. بهتر است به جای سرزنش همدیگر، روی چگونگی حل مسئله تمرکز کنید و ایجاد صمیمیت در رابطه را تمرین نمایی.
16. برای رشد رابطه، آموزش ببینید
برخی اختلافات زناشویی ریشهدارتر از آناند که فقط با گفتوگو حل شوند. اگر در چرخه تکراری دعوا گرفتار شدهاید، مشاور و زوجدرمان میتواند چشماندازی تازه پیش روی شما بگذارد. یادگیری مهارتهای ارتباطی، همان چیزی است که بسیاری از ما در مدرسه و خانه نیاموختهایم.
بنابراین اختلافات زناشویی اجتنابناپذیرند، اما اگر با آگاهی، همدلی و مهارت به آنها نگاه کنیم، میتوانند تبدیل به بستری برای نزدیکی عاطفی، شناخت بهتر و رشد مشترک شوند. هر اختلاف، فرصتی است برای بازنویسی رابطه، اگر بلد باشیم چگونه با آن روبهرو شویم.

بیشتر بخوانید: بحران هویت جنسی در رسانه و مدرسه
واکنشهای اشتباه بعد از اختلافات زناشویی
در بسیاری از روابط زناشویی، خودِ اختلاف نیست که صمیمیت را از بین میبرد، بلکه واکنشهای اشتباه بعد از اختلاف است که به مرور، دیوارهایی از دلخوری، فاصله و بیاعتمادی میسازد. این اشتباهات است که باعث اختلافات زناشویی و تخریب صمیمیت میشود. پس روانشناسان خانواده معتقدند برخی رفتارها پس از درگیری میتوانند روند بازسازی رابطه را مختل کرده و حتی آن را فرسوده کنند. در این بخش به این اشتباهات رایج میپردازیم:
۱. قهر طولانی و سکوتهای آزاردهنده
سکوت طولانی پس از دعوا، شاید در ظاهر آرامش ایجاد نماید، اما در واقع، رابطه را به مرگ عاطفی نزدیک میکند. سکوت بدون گفتوگوی ترمیمی، احساس نادیده گرفته شدن، طرد و انزوا را تقویت میکند.
۲. تحقیر، تمسخر یا کنایه زدن
استفاده از جملاتی مانند «تو هیچوقت نمیفهمی»، «با تو نمیشه حرف زد»، یا طعنههای مکرر، مستقیماً به عزتنفس همسر حمله میکند. این رفتارها نهتنها صمیمیت را نابود میکنند، بلکه به مرور، حس امنیت عاطفی را نیز از بین میبرند.
۳. بازگشت به مسائل حلنشده یا زخمهای قدیمی
آوردن گذشتههای دردناک به وسط هر بحث، نوعی تله احساسی است که مانع حل تعارض فعلی میشود. تمرکز روی دعوای فعلی، نه فهرستکردن اشتباهات قبلی، کلید صمیمیت پایدار است.
۴. صحبت با دیگران بهجای همسر
درد دل کردن با خانواده یا دوستان درباره اختلاف، مخصوصاً بدون رضایت همسر، اعتماد را خدشهدار میکند. حتی اگر نیت مشورت باشد، انتقال جزئیات خصوصی رابطه، حس ناامنی و خیانت احساسی ایجاد میکند.
۵. نادیده گرفتن و فرار از گفتوگو
بعضی افراد با تمایل به «جمع کردن سریع بحث»، بهجای حل آن، از روبهرو شدن طفره میروند. این رفتار ممکن است ظاهراً آرام باشد، اما رنج حلنشده را در دل رابطه باقی میگذارد و بهمرور باعث سردی میشود.
۶. نبود رفتارهای جبرانی پس از درگیری
بسیاری از زوجها بعد از حل ظاهری اختلافات زناشویی، فراموش میکنند رابطه به «ترمیم عاطفی» نیاز دارد. یک بغل، لبخند یا جمله محبتآمیز میتواند دوباره پیوند را محکم کند؛ اما نادیده گرفتن این مرحله، فرصت بازسازی را از بین میبرد.
۷. شرطگذاری و امتیازطلبی پس از دعوا
گاهی یکی از طرفین، پس از مشاجره، از آشتی بهعنوان ابزاری برای قدرتنمایی یا دریافت امتیاز استفاده میکند. این رفتار رابطه را از مدار محبت به مدار معامله میبرد و صمیمیت را نابود میکند.
نتیجهگیری نهایی
بیشتر زوجها از اختلاف با همسر گریزانند و آن را نشانهای از ناسازگاری، شکست یا تهدید رابطه میدانند. اما آنچه روانشناسی معاصر و تجربه مشاوران خانواده نشان میدهد این است که تعارض بخشی طبیعی از هر رابطهی واقعی و زنده است. مسئله مهم، نه اجتناب از اختلاف، بلکه توانایی در مدیریت آگاهانه، همدلانه و سازندهی آن است.
اگر زوجین بیاموزند که با اختلاف بهجای حمله، از طریق گفتوگو و درک متقابل مواجه شوند، نهتنها بحران را پشت سر میگذارند، بلکه به مرحلهای عمیقتر از صمیمیت، آگاهی و پیوند عاطفی میرسند. اختلافات زناشویی میتواند فرصتی باشد برای بازشناسی نیازها، بازسازی اعتماد و بازیابی مهر و محبت.
کتاب در موضوع اختلافات زناشویی
ایجاد صمیمیت در زوجین (حل اختلافات زناشویی) با تکنیکهای روانشناسی نوین
- مؤلف: برومند قبادی
- ناشر: فن آوران
افزایش صمیمیت در ازدواج
- مؤلف: دنیس باکاروزی
- ناشر: دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان
- مترجمان: سیدحمید آتشپور، آزاده بیات، عذرا اعتمادی
در دو مبحث آغازین کتاب، ابعاد صمیمیت معرفی میشود و از آن با عنوان نیاز اساسی انسان، و یک فرآیند پویا و تعاملی یاد میشود. نویسنده در تعریف صمیمیت میگوید: “صمیمیت نزدیکی، تشابه و یک رابطهی شخصی عاشقانه یا هیجانی با شخص دیگر است که مستلزم شناخت و درک عمیق از فرد دیگر به منظور بیان افکار و احساساتی است که به عنوان منشا تشابه و نزدیکی، به کار میرود.
تکنیک های افزایش صمیمیت در زوج درمانی
- نویسنده:دنیس ا. باگاروزی
- مترجم:زهرا اندوز، حسن حمیدپور
- انتشارات:انتشارات ارجمند
دنیس ا. باگاروزی در این کتاب سالها تجربه خود را با دانش رو به رشد روانشناسی در حوزه مسائل ارتباطی همسران تلفیق نموده است. باگاروزی تکنیکها، ابزار سنجش و راهبردهای درمانی خاصی برای مشکلات مربوط به صمیمیت زوجین پایهریزی کرده است.
در این کتاب تکنیکهای شناختی- رفتاری مثل بازسازی شناختی، از طریق گفتار درونی که ریشه ان به اندیشههای ویگوتسکی برمیگردد به زوجین کمک میکند تا مسئله را از دیدگاه دیگری بنگرند. کاری بس مشکل و طاقتفرسا که ممکن است در پرتو دانش و گرهزدن این دانش به رفتار، عملی شود.
علاوه براین کتاب حاضر فقط برای زوجین مشکلدار به رشته تحریر درنیامده است بلکه رویکردی پیشگیرانه و آموزشی نیز دارد. هدف نویسنده این بوده است که زوجین با استفاده از تکنیکهای این کتاب بتوانند صمیمیت بیشتری را در روابط خود تجربه کنند.

دیدگاهتان را بنویسید